Βία: Η έξαρση της και μια παράδοξη σχέση με τον καταναλωτισμό
Ξεσπάσματα θυμού, γυναικοκτονίες, βία μεταξύ οπαδών, βία ακόμη και σε παιδιά κι εφήβους είναι ζητήματα για τα οποία ακούμε καθημερινά. Στρατιές ψυχολόγων, αναλυτών και κοινωνιολόγων επιστρατεύονται για να εξηγήσουν τι κακό είναι αυτό που μας βρήκε.
Η πανδημία, αρχικά ήταν ευκαιρία για κάποιους να βρουν τον ποιοτικό χρόνο που ήθελαν. Μετά όμως, το διάστημα της απομόνωσης ήταν μεγάλο. Αρκετά μεγάλο για να αντέξουν τον αντίκτυπο των επιλογών τους. Και τότε η βία άρχισε δειλά δειλά να κάνει τις πρώτες τις εμφανίσεις.
Βία και καταναλωτισμός: Μια ανορθόδοξη σχέση
Αν πούμε ευθύς εξαρχής, ότι το πρόβλημα είναι ο καταναλωτισμός ή για την ακρίβεια το τέλος του, που φτάνει, λογικά κάποιος θα απορήσει: Τι σχέση έχει ο μανιακός δολοφόνος, που επιτίθεται σε δημόσια μέρη με όπλα με το τέλος του καταναλωτισμού;
Όταν ένας άνθρωπος παύει να έχει, κάτι που ως τώρα ήταν δεδομένο, θυμώνει. Από 1950 ως σήμερα(baby boomers, Generations X-Y-Z) όλοι έχουν μεγαλώσει με το χάπι του καταναλωτισμού. Στενοχωρήθηκες για κάτι; Ψώνισε! Χάρηκες; Αγόρασε κάτι! Γιορτάζεις; Ευκαιρία για ψώνια! Και όχι απραριτήτως ρούχα, αξεσουάρ ή ήδη πολυτελείας, αλλά και φαγητό.
Περιγράφηκε γλαφυρά στην εύθυμη ταινία «Ψωνίζω, άρα Υπάρχω», διατυπώνεται σαφώς στη ρήση, ότι όποιος ψωνίζει, έχει δύναμη. Η προτροπή υπήρξε πάντα, «ψωνίστε να στηρίξετε». Για λόγους ψυχολογικούς οι άνθρωποι ψώνιζαν. Για να δείξουν την εκτίμησή τους, ψώνιζαν. Για να γιορτάσουν ψώνιζαν. Τώρα λοιπόν τι έχουμε:
- Πανδημία και επερχόμενες, που ο επιστημονικός κλάδος μας προειδοποίησε, ότι έρχονται.
- Κλιματική αλλαγή, που θα επηρεάσει την αγροτική παραγωγή και διαθεσιμότητα των αγαθών.
- Διακοπή της αλυσίδας προμηθειών λόγω απρόβλεπτων συνθηκών.
Η στέρηση συνοδεύεται από βίαια ξεσπάσματα
Όπως κάθε συνήθεια, που διακόπτεται, η στέρηση της δυνατότητας να καταναλώνει κανείς συνοδεύεται από βία. Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, θα θυμηθούμε βίαια ξεσπάσματα στην περίοδο των Μνημονίων και των capital controls.
Σήμερα εξαιτίας των παραπάνω τριων παραμέτρων ο καταναλωτής είναι ακριβώς όπως «ο ασθενής που ξυπνά από την αναισθησία μετά το χειρουργείο», όπως λέει και το άρθρο. «Βιώνει τα επώδυνα συμπτώματα μετά το χειρουργείο. Πολλά από αυτά τα ξεσπάσματα βίας είναι συμπτώματα του να πρέπει να αντέξει να ζει κανείς χωρίς τις ανέσεις του παρελθόντος».
Από αυτή τη σκοπιά αξίζει να διαβάσει κανείς το πολύ ενδιαφέρον άρθρο, του οποίου ο σύνδεσμος παρατίθεται. Εκεί επεξηγείται, πως το τέλος της εποχής του «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο» συνδέεται με τη βία, που εκδηλώνεται σε όλο το φάσμα της κοινωνίας.
https://ericfattor.com/2021/08/29/the-post-consumer-society/
Πηγή φωτογραφίας άρθρου: Designed by Freepik